Dick Stofberg van Van Herk Makelaardij
Vorige week maakte Van Herk Makelaardij bekend dat ze met een vestiging actief worden in Den Haag. Dat is alweer de 11e vestiging van het Zuid-Hollandse makelaarskantoor. Wij spraken met Algemeen Directeur Dick Stofberg over de groei van Van Herk. Openhartig vertelt Dick over hoe een baantje op het afsprakenbureau bij Van ’t Hof Makelaardij in Gouda heeft geleid tot het leidinggeven aan een organisatie met 280 mensen.
Van konijnenhandel tot de buitendienst
Dieren handelen op de veemarkt
Dick groeide als jongste van een gezin met vier kinderen op in Zevenhuizen. Als kind reed hij in de weekenden met zijn vader het hele land door om veemarkten te bezoeken. Terwijl zijn vader koeien verhandelde, begon de 10-jarig Dick met het handelen in kippen en konijnen.
‘Ik was er wel zo onwijs goed in dat ik er 2 jaar over heb gedaan.’
Makelaar in 1 jaar
Naar school gaan was niet een grote passie. De MEAO, Middelbaar economisch administratief onderwijs, vond Dick vooral saai. Het was zijn moeder die vervolgens aan de basis lag van zijn carrière als makelaar, door een knipsel uit de krant: ‘Word makelaar in 1 jaar’. De advertentie leidde naar een opleiding in Amersfoort om in 12 maanden makelaar te worden: ‘Ik was er wel zo onwijs goed in dat ik er 2 jaar over heb gedaan’, grapt Dick.
Van start bij Van 't Hof
Het lukte na de opleiding niet om direct een baan als makelaar te vinden. ‘Het was een moeilijke tijd, ik was een boerenzoon, ik wist eigenlijk niks van de makelaardij en ik had nog helemaal geen netwerk.’ Noodgedwongen begon het werkende leven daarom bij de Rabobank. ‘Daar leerde ik op kantoor zitten, dat was al moeilijk genoeg.’
Na een halfjaar kon Dick dan eindelijk echt beginnen in de makelaardij. Hij mocht van start bij Van ’t Hof Makelaardij in Gouda, destijds met 7 kantoren de grootste makelaardij in de regio.
Dick begon met het opnemen van de telefoon op het afsprakenbureau. Toen het vullen van de agenda’s van andere makelaars geen uitdaging meer was, rook Dick zijn kans om binnen het kantoor naam voor hem zelf te maken. In de kelder van het kantoor begon hij de aankoopafdeling van het kantoor.
Naar buiten, met een kleine omweg.
Het echte makelaarswerk kon beginnen bij de vestiging in Alphen aan den Rijn. Een stratenboek was van onmisbaar belang in die dagen.
‘Op mijn eerste afspraak als makelaar moest ik van een oplevering naar de notaris rijden. De klanten reden achter mij aan. Toen wij 20 minuten onderweg waren en voor de 2e keer de woning waren gepasseerd waar wij eerder waren vertrokken, ben ik gestopt en heb ik eerlijk toegegeven dat ik geen idee had waar we naar toe moesten. Ik heb toen heel hard gelachen met de klanten. Uiteindelijk hebben we besloten dat het misschien toch beter was als ik achter hun aanreed naar de notaris, in plaats van andersom.´
'Toen wij 20 minuten onderweg waren en voor de 2e keer de woning waren gepasseerd waar wij eerder waren vertrokken, ben ik gestopt en heb ik eerlijk toegegeven dat ik geen idee had waar we naar toe moesten.
Na de periode in Alphen volgde de mooiste tijd bij Van ’t Hof. Dick mocht terugkomen naar Gouda. Daar liepen hele ervaren mensen rond. Zij vonden het leuk om een jonge, ambitieuze makelaar te leren hoe het moest. Dick leerde daar het vak. Ook financieel legde dat hem geen windeieren. Hij werkte in die periode op provisiebasis voor het kantoor: ´Op een gegeven moment verdiende ik meer dan de burgemeester van Gouda.´
Periode bij Van Herk
De baas worden
In de 7 jaar waarin Dick bij Van ’t Hof heeft gewerkt, werd hij meermaals benaderd door andere kantoren om over te stappen. Bij Van Herk kreeg hij het aanbod de vestiging in Capelle aan den IJssel te leiden. ´Dat vond ik mooi: dan word ik de baas.´
‘In vier jaar tijd zijn we qua omzet en qua grootte verdrievoudigd.’
De opdracht was simpel. De vestiging was ooit een grote lokale speler, maar liep nu al een tijdje niet goed. Het tij moest gekeerd worden. ‘In vier jaar tijd zijn we qua omzet en qua grootte verdrievoudigd. Alles mocht van die baas, omdat hij zag dat alles lukte wat we deden. Die eigenaren zeiden: doen, doen, doen. Op een gegeven moment hadden we 4 pagina’s in de krant en had ik een jongen die elke dag folders rondbracht. Dan schreef ik uit waar hij moest lopen en terwijl hij dan bezig was, werden we al door de eerste mensen gebeld. Dat was gewoon lachen.’
'Ik wil het wel kopen'
Toen kwam het moment dat de eigenaren van Van Herk de kans kregen om de verzekeringen- en hypothekenportefeuille te verkopen. Dat was financieel het belangrijkste onderdeel van de organisatie. ‘De poen was binnen voor de eigenaren: zij waren klaar. Ze vertelden mij dat ze de makelaardij ook wilde verkopen en dat vond ik oprecht jammer. Ik had het zo naar mijn zin.’
Er zat voor Dick dus niets anders op. ‘Ik wil het wel kopen’, zei hij tegen de eigenaren. Na gesprekken met de bank, het inwinnen van advies en gesprekken thuis, kreeg Dick een beter beeld. ‘Het kantoor in mijn eentje kopen vond ik financieel net te spannend. Ik kende Johan Schep nog van de vaktest. Wij hebben toen geprobeerd om samen Van Herk te kopen.’
De overnamepoging mislukte. Nadat het bod was afgewezen, besloten Dick en Johan samen op te trekken. Dick werd mede-eigenaar van de Schep Makelaardij vestiging in Schoonhoven. Ook opende Dick samen met Johan een vestiging in Capelle aan den IJssel.
Een tweede kans
Acht maanden na de laatste overnamegesprekken ging Van Herk Makelaardij failliet. Door de kredietcrisis halveerde de omzet van het kantoor. 'Toen hebben wij de curator gebeld en hebben we Van Herk Makelaardij alsnog kunnen kopen. Ditmaal was een de koopprijs een tiende van de prijs die zij een jaar eerder hadden geboden. ‘Geholpen door het faillissement hoefden we niet al het personeel over te nemen. Dus we hadden wél de naam en het aanbod, maar niet alle ballast.’
‘De koopprijs was een tiende van de prijs die zij een jaar eerder hadden geboden’
‘Ik vond die overname geweldig. En, in alle eerlijkheid, vond ik mezelf in die periode ook geweldig. Ik ben toen knetterhard gaan werken. Ik was meewerkend voorman, maar vooral meewerkend. Op een gegeven moment haalde ik meer omzet binnen dan de 5 minst presterende mensen op het kantoor bij elkaar. Dat was het moment dat heb geleerd om mijn aandacht te verleggen van mijn eigen resultaten naar het beter laten worden van anderen.
Parels rijgen
Door de gevolgen van de kredietcrisis raakten in die periode meer makelaarskantoren in de moeilijkheden. En elke keer als er een kantoor in de omgeving failliet ging, belde Dick de curator om te kijken of ze het konden kopen. ‘Wij wilden gewoon veel aanbod hebben. Onze filosofie was: als je een portefeuille kunt kopen van 100 woningen, dan worden die woningen uiteindelijk verkocht als de tijden beter worden. Uiteindelijk hebben we meer kantoren niet gekocht, dan wel. Achteraf hadden we eigenlijk veel meer moeten kopen.’
‘Dit klinkt achteraf mooi, maar het was ook spannend. Wij dachten namelijk dat de crisis een jaartje zou duren. Het duurde uiteindelijk tot 2014 tot het weer normaal ging lopen. Daar waren we niet op berekend.’ Tegen het einde van die periode werden er minder kantoren overgenomen en opende Van Herk zelf eigen kantoren. ‘Dan kies je vanaf dag 1 zelf de mensen en doen ze het meteen op jouw manier.’
Groeien in de vestigingen
Toen de crisis voorbij was, richtte Dick zich op de op de groei in de vestigingen zelf. ‘Ik kwam er achter dat het makkelijker om 20 woningen extra in Capelle aan den IJssel te verkopen, dan om een nieuwe vestiging te starten en daar 20 woningen te verkopen.
Jarenlang werden er geen nieuwe overnames gedaan. Dat veranderde een jaar geleden toen Dick en Johan Van ’t Hof Rijnland hebben gekocht, een vastgoedbeheerder. ‘Dat was een behoorlijke knal. Tot die tijd hadden we een bedrijf met 50 mensen en kochten een bedrijf met 4 keer zoveel mensen.’ Voor Dick was dit moment aanleiding om ook kritisch naar zijn eigen verantwoordelijkheden te kijken. ‘Na de overname is Fred Hakstege operationeel directeur geworden van Van Herk Makelaardij en ben ik meer tijd in Van ’t Hof Rijnland gaan steken.’
De blik vooruit
Waren dit voorlopig de groeiplannen?
‘Wij hebben eigenlijk nog wel ambitie voor de toekomst. We zijn half veertigers, of tenminste, ik ben 48 en Johan is 46,’ grapt Dick. ‘Onze ambitie is nog lang niet geblust. We willen nog 15-20 jaar door. Wij denken dat wonen in Nederland beter geregeld moet worden. Mijn toekomst is dat wij met ons bedrijf van het begin tot het eind betrokken zijn in onze regio: van grondaankoop tot het geven van de sleutel. Ik zou daar heel belangrijk in willen zijn voor heel veel partijen.’
‘Het kan niet zo zijn dat wij lekker aan het ondernemen zijn en de wereld daar slechter van wordt.’
‘Dat moet wel op onze manier. Wij zijn zelf klimaatneutraal als bedrijf. Daar zijn wij 10 jaar geleden mee begonnen, toen dat nog in de geitenwollensokken-hoek zat. Maar wij dachten: het kan niet zo zijn dat wij lekker aan het ondernemen zijn en de wereld daar slechter van wordt. Ik krijg wel eens de vraag hoe krijg je dat rendabel? Zo hebben we er niet naar gekeken. We wilden dat gewoon bereiken. Dan hebben we dat voor onze kinderen gedaan. Dat is hoe we maatschappelijk verantwoord ondernemen zien.’
Voor wie heb je bewondering binnen het vak?
‘Ik weet nog goed het moment dat Makelaarsland begon: we schrokken ons allemaal dood. Ik had toen de verwachting dat zij uit de crisis 25.000 woningen zouden verkopen. Dat je een hele beroepsgroep laat denken: nu gaat het mis. Zoiets had ik ook willen bedenken.
‘Ik ben Makelaarsland daarom ook wel dankbaar dat zij het hebben gedaan, want ik ben bang dat ik anders zelf had geprobeerd.’
Vroeger al, voordat er een Makelaarsland was, timmerde mensen al zelf hun bord in de tuin. Makelaarsland voorziet in een behoefte van die groep mensen. Toch lijkt het er op dat daar niet het grote geld vandaan komt. Ik ben Makelaarsland daarom ook wel dankbaar dat zij het hebben gedaan, want ik ben bang dat ik anders zelf had geprobeerd.
Ik heb er veel bewondering voor iemand iets compleet anders doet. Net als jij dat met Mijn Verkoopmakelaar doet. We zijn er met z’n allen bewust van dat de markt een keer linksaf gaat. Dat hangt boven de markt. En ik ben zo benieuwd wat dat gaat zijn. Veel makelaars zijn daar bang voor, maar ik vind dat wel leuk. Ik blijf enthousiast over wat ik doe als het steeds een beetje veranderd. Als dit altijd hetzelfde blijft, dan houd ik het niet vol tot mijn pensioen.
Dus dat is mijn antwoord: de startperiode van Makelaarsland. Die moet je de volgende keer interviewen: Jeroen Stoop.´
Zijn er nog meer waarvan je een interview zou willen lezen?
Als je de kans krijgt moet je ook Marcel Arendsen vragen van Brecheisen Makelaars. Die is geen familie van de oprichters, maar geeft daar nu wel leiding. Verder vind ik Pieter van Santvoort een goede om te interviewen. Hij heeft het kantoor Van Santvoort Makelaars in Eindhoven met zijn neef, van zijn vader overgenomen. Dat zijn leuke, creatieve mensen. Opkijken doe ik misschien alleen naar Wim de Leeuw van De Leeuw Makelaardij, want hij heeft gedurfd te stoppen. Het is een briljante man en hij heeft zijn bedrijf verkocht. Ik wil wel lezen wat ik kan leren over het stoppen.
Vestigingen van Van Herk Makelaardij
Van Herk Makelaardij Rotterdam
Van Herk Makelaardij Capelle aan den IJssel
Van Herk Makelaardij Zoetermeer
Van Herk Makelaardij Gouda
Van Herk Makelaardij Spijkenisse
Van Herk Makelaardij Schoonhoven
Van Herk Makelaardij Ridderkerk
Van Herk Makelaardij Berkel en Rodenrijs
Van Herk Makelaardij Den Haag
Dit interview is een onderdeel van een interviewserie met de spelbepalers in de makelaardij en de woningmarkt. Elke maand verschijnt er een nieuw interview. Tips voor wie wij als volgende moeten interviewen? Mail ons op info@mijnverkoopmakelaar.nl
Lees hier meer over Mijn Verkoopmakelaar voor makelaars
